(10 กุมภาพันธ์ 2502 – 8 ธันวาคม 2506)

จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ เป็นนายกรัฐมนตรี ประกาศพระบรมราชโองการเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2502 พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงลงพระปรมาภิไธยในประกาศ พลเอก สุทธิ์ สุทธิสารรณกร ประธานสภาร่างรัฐธรรมนูญเป็นผู้ลงนามรับสนองพระบรมราชโองการ และในวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2502 มีการแต่งตั้งคณะรัฐมนตรี ดังนี้

รายชื่อคณะรัฐมนตรี

รัฐบาลนี้แถลงนโยบายต่อสภาร่างรัฐธรรมนูญเพื่อทราบ  ในวันที่  12  กุมภาพันธ์  2502 (ไม่มีการให้ความไว้วางใจตามรัฐธรรมนูญการปกครอง)

นโยบายของรัฐบาลคณะนี้ ปรากฏในหนังสือราชกิจจานุเบกษา พ.ศ. 2502 เล่ม 76 ตอน 23 หน้า พ.4

คณะรัฐมนตรีมีการเปลี่ยนแปลง คือ

1. นายโชติ  คุณะเกษม  พันจากตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง
 นายสุนทร  หงส์ลดารมภ์ พ้นจากตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเศรษฐการ ไปเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวง
 การคลัง และ  นายเกษม  ศรีพยัตฆ์ เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเศรษฐการ   เมื่อวันที่  1  พฤษภาคม  2502
2. นายสวัสดิ์ มหาผล รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร ถึงแก่อนิจกรรม   เมื่อวันที่  26  สิงหาคม  2502
3. พลเอก สุรจิตร จารุเศรณี เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร   เมื่อวันที่  9  กันยายน  2502

วันที่  23  พฤษภาคม  2506  มีการจัดตั้งกระทรวงพัฒนาการแห่งชาติ  จึงมีการแต่งตั้งรัฐมนตรี ว่าการกระทรวงพัฒนาการแห่งชาติ  และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสำนักนายกรัฐมนตรี เพื่อเป็นผู้ช่วยสั่งหรือปฏิบัติราชการแทนนายกรัฐมนตรี ดังต่อไปนี้

1. จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์  นายกรัฐมนตรี ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพัฒนาการแห่งชาติอีกตำแหน่งหนึ่ง
2. พระประกาศสหกรณ์  ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสำนักนายกรัฐมนตรีและดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพัฒนาการแห่งชาติ อีกตำแหน่งหนึ่ง
3. พลเอก ประภาส  จารุเสถียร  รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพัฒนาการแห่งชาติ อีกตำแหน่งหนึ่ง
4. นายสุนทร  หงส์ลดารมภ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพัฒนาการแห่งชาติ อีกตำแหน่งหนึ่ง
5. พันเอก ถนัด คอมันตร์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพัฒนาการเศรษฐกิจแห่งชาติ อีกตำแหน่งหนึ่ง
6. นายบุญชนะ อัตถากร  ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพัฒนาการแห่งชาติ

คณะรัฐมนตรีคณะนี้สิ้นสุดลงเมื่อจอมพล  สฤษดิ์  ธนะรัชต์  นายกรัฐมนตรี ได้ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่  8  ธันวาคม  2506